Ημερίδα για τα ζητήματα των ΜΜΕ

Η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος και ο τομέας Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών των Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης διοργάνωσαν στην Αθήνα ημερίδα με θέμα «Ζητήματα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης». Στην ημερίδα προήδρευσε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ι. Τέντες, ενώ την ημερίδα έκλεισε με τα συμπεράσματά του ο πρόεδρος της Ένωσης, Παν. Μπρακουμάτσος.
Ακόμη, εισηγήσεις πραγματοποίησαν οι Αριστοτέλης Χαραλαμπάκης, καθηγητής Ποινικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Θράκης, Φώτης Μακρής, αντεισαγγελέας Α.Π., Νίκος Κωνσταντόπουλος, βουλευτής-δικηγόρος, και Δημήτρης Ζημιανίτης, εισαγγελέας Πρωτοδικών.
Ειδικότερα, ο Αρ. Χαραλαμπάκης στην εισήγησή του τόνισε ότι η ανάπτυξη των ΜΜΕ και ο τρόπος που εμπλέκονται στην ποινική δίκη φέρνουν σε σύγκρουση το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας από τη μία πλευρά και το δικαίωμα στην πληροφόρηση από την άλλη. Ο καθηγητής ανέφερε επίσης πως τελευταία τόσο η νομολογία του Αρείου Πάγου όσο και η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περισσότερο αναδεικνύουν το δικαίωμα για πληροφόρηση, με αποτέλεσμα να υποχωρεί το δικαίωμα της προσωπικότητας και τα επιμέρους αγαθά που αυτό καλύπτει (τιμή).
Ο Φώτης Μακρής ανέπτυξε ποια εγκλήματα τελούνται διά του Τύπου και ανέφερε ότι το Διαδίκτυο είναι πηγή κινδύνου για την προσωπικότητα του ατόμου, καθώς ο χρήστης αυτού έχει τη δυνατότητα να διασπείρει σε ελάχιστο χρόνο ψευδή γεγονότα για τρίτους. Οι διατάξεις περί Τύπου πρέπει αναλογικά να εφαρμοσθούν και στα εγκλήματα που τελούνται στο Διαδίκτυο. Ο Αρ. Χαραλαμπάκης προσέθεσε ότι τα μπλογκ είναι το καταφύγιο του κάθε συκοφάντη που εκμεταλλεύεται την ανωνυμία του.
Στη θεματική ενότητα «ποινική δίκη και ΜΜΕ» ο Νίκος Κωνσταντόπουλος χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «σε μια εποχή συστημικής και αξιακής απορρύθμισης» τα κέντρα λήψης αποφάσεων κείνται εκτός θεσμών και η μαζική επιβολή των ΜΜΕ είναι πραγματικότητα. Ως προς την τηλεοπτική μετάδοση της ποινικής δίκης εξέφρασε επιφυλάξεις, καθόσον αλλοιώνει το χαρακτήρα όλων των παραγόντων της δίκης αλλά και πάλι την ίδια την ποινική δίκη. Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Φώτης Μακρής, στην ενότητα αυτή είπε πως ενώ αρχικά ήταν υπέρ της τηλεοπτικής μετάδοσης, στη συνέχεια μετέβαλε γνώμη διότι η εμπειρία από τέτοιου είδους μεταδόσεις στο παρελθόν ήταν αρνητική.
Ακόμη, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος ανέφερε ότι τα ΜΜΕ τείνουν να αναδειχθούν σε μέσα μαζικής επιβολής που λειτουργούν ως επιχειρηματικά οικονομικά συγκροτήματα. Είναι μηχανισμός εξουσίας που ασκεί πρωτογενώς επιρροή για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του. Και προσέθεσε: «Διαπράξαμε ολέθριο πολιτικό λάθος όταν δώσαμε άδειες στην ιδιωτική τηλεόραση χωρίς γνώση και προηγούμενη μελέτη. Το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο λειτουργεί υπό καθεστώς ανομίας και πρέπει να ρυθμιστεί για να θωρακιστεί η Δημοκρατία από την επέλαση των ΜΜΕ. Οι καναλάρχες είναι οι μεγαλύτεροι οφειλέτες του Δημοσίου».
Στη θεματική ενότητα «παράνομα αποδεικτικά μέσα και χρήση αυτών από τα ΜΜΕ» διατυπώθηκαν αντίθετες απόψεις. Ειδικότερα, ο Δημήτρης Ζημιανίτης ανέφερε, ότι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και η νομολογία του ΕΔΔΑ δεν αποκλείουν κατ’ αρχήν τη δικονομική αξιοποίηση των αποδεικτικών μέσων που κτήθηκαν με παράνομα μέσα και αφήνει το θέμα αυτό στην κρίση και τη στάθμιση που θα κάνει ο εθνικός δικαστής. Στη συνέχεια, αναφερόμενος στις ρυθμίσεις του Ν. 3674/2008 εξέφρασε την αντίθεσή του με τις μεταβολές που επήλθαν: 1) με τη μετατροπή σε κακούργημα της παραβίασης του απορρήτου της τηλεφωνικής και προφορικής συνομιλίας, διότι αποδείχθηκε ότι η προηγούμενη ρύθμιση δεν εφαρμόσθηκε όπως έπρεπε, ενώ υπαγορεύθηκε από πολιτικές συγκυρίες (αυτό το υποστήριξε και ο Αριστοτέλης Χαραλαμπάκης), 2) με την κατάργηση του λόγου άρσης του αδίκου της χρήσης των παγιδευμένων συνομιλιών στο δικαστήριο, διότι πλέον δυσχεραίνεται η αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας από το δικαστήριο, 3) με την αντικατάσταση της παρ. 2 του άρθρου 177 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όπου πλέον δεν είναι δυνατή η δικονομική αξιοποίηση παράνομων αποδεικτικών μέσων σε ουδεμία περίπτωση και πλέον δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ούτε για την κήρυξη ενοχής για πράξεις που τιμωρούνται με ισόβια κάθειρξη ούτε και κυρίως για να αποδειχθεί η αθωότητα του κατηγορουμένου.
Την αντίθεσή τους στις θέσεις αυτές εξέφρασαν τόσο ο Αργ. Καρράς, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όσο και ο Β. Μαρκής (αντεισαγγελέας Α.Π.), οι οποίοι υπεραμύνθηκαν του πλήρους εξοβελισμού των παράνομων αποδεικτικών μέσων από την ποινική δίκη, αφενός μεν διότι τούτο επιβάλλει το Σύνταγμα (άρθρο 19), αφετέρου δε είναι αντιφατικό το αποτέλεσμα μίας δίκης να εξαρτάται από ένα προηγούμενο έγκλημα

40.000.000 ΣΕΛΙΔΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΨΗΦΙΟΠΟΙΕΙ Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

from Greek Libraries in a New World by aikker

  Ένα φιλόδοξο σχέδιο για την ψηφιοποίηση και τη δημοσιοποίηση μέρους από εκατομμύρια φύλλα εφημερίδων που έχει στο αρχείο της ανακοίνωσε η Βρετανική Βιβλιοθήκη.
Το σχέδιο έχει διάρκεια δέκα ετών και περιλαμβάνει τη ψηφιοποίηση 40 εκατομμυρίων σελίδων που καλύπτουν τρεις αιώνες δημοσιογραφίας.
Ένα πρώτο μέρος από τα φύλλα θα δοθεί στο κοινό μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
Συνολικά το αρχείο της Βιβλιοθήκης, μίας από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, έχει 52.000 τίτλους τοπικών και ξένων εφημερίδων.
Όπως αναφέρει το BBC, το αρχείο θα είναι διαθέσιμο δωρεάν για τους αναγνώστες στο κεντρικό κτήριο της Βιβλιοθήκης και με μικρό αντίτιμο για εκτός αυτού του χώρου.
via & via

Ψηφιακό γονιδίωμα» σε μυστικό υπόγειο οχυρό στις Άλπεις

Παρασκευή, 21 Μαΐου 2010

«Ψηφιακό γονιδίωμα» σε μυστικό υπόγειο οχυρό στις Άλπεις

Ορισμένοι άνθρωποι σκέφτονται μόνο το αύριο, αλλά άλλοι (ευτυχώς) προτιμούν να «βλέπουν» πολύ μακριά στο μέλλον. Ευρωπαίοι επιστήμονες, αρχειοφύλακες και βιβλιοθηκάριοι, φοβούμενοι μήπως κάποτε οι μελλοντικές γενιές δεν μπορούν να διαβάσουν τις ψηφιακές πληροφορίες που θα είναι αποθηκευμένες σε ξεπερασμένες πια τεχνολογίες, έθαψαν σε ένα μυστικό υπόγειο οχυρό, βαθιά κάτω από τις ελβετικές Άλπεις, ένα «ψηφιακό γονιδίωμα» που θα επιτρέψει στους ανθρώπους του μέλλοντος, αν ποτέ το χρειαστούν, να «ξεκλειδώσουν» έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών.

Συνοδευμένοι από αυστηρούς μαυροντυμένους φρουρούς, οι επιστήμονες μετέφεραν την ψηφιακή «χρονοκάψουλα» στο λεγόμενο «ελβετικό Φορτ Νοξ», μέσα σε ένα λαβύρινθο από υπόγεια τούνελ και πέντε διαδοχικές ζώνες ασφαλείας και την απέθεσαν σε μια κρύπτη κάτω από τις πλαγιές όπου βρίσκεται το Γκστάαντ, ο δημοφιλής προορισμός για σκι της διεθνούς ελίτ.

Το σφραγισμένο κουτί με τον κώδικα, κρυμμένο πίσω από μια πόρτα 3,5 τόνων, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, περιέχει το «κλειδί», ώστε οι άνθρωποι του μέλλοντος να μπορούν να διαβάσουν τα απαρχαιωμένα ψηφιακά «φορμά».

Σύμφωνα με τον Άνταμ Φαρκουχάρ, της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, έναν από τους δύο επιστήμονες της πληροφορικής, ειδικούς στην αρχειοθέτηση, οι οποίοι έχουν επιφορτιστεί με τη μεταφορά της «χρονοκάψουλας», «μπορούμε σήμερα να κατεβάσουμε από το ράφι και να διαβάσουμε τις σημειώσεις του Αϊνστάιν, αλλά σε 50 χρόνια από σήμερα, οι περισσότερες από τις σημειώσεις του Στέφεν Χόκινγκ θα είναι πιθανώς αποθηκευμένες μόνο ψηφιακά και ίσως δεν θα μπορούμε να έχουμε καν πρόσβαση σε αυτές».

Η φιλόδοξη πρωτοβουλία, κόστους 15 εκατ. ευρώ, αποτελεί το αποκορύφωμα του τετραετούς σχεδίου «Πλανήτες», που συνδυάζει την εμπειρία 16 ευρωπαϊκών βιβλιοθηκών, αρχείων και ερευνητικών ινστιτούτων, ώστε να διατηρηθεί η ψηφιακή «περιουσία» της ανθρωπότητας, καθώς οι συνεχείς τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν κάθε λίγο και λιγάκι ξεπερασμένο το υπάρχον υλικό και λογισμικό.

Η «χρονοκάψουλα» που θάφτηκε κάτω από τις Άλπεις, περιέχει, σύμφωνα με τον Φαρκουχάρ, το ψηφιακό ισοδύναμο του γενετικού κώδικα των διαφορετικών ψηφιακών «φορμά» που έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα, γι' αυτό έχει αποκληθεί «ψηφιακό γονιδίωμα».

Περίπου 100 GΒ δεδομένων -ισοδύναμα με 24 τόνους βιβλίων- έχουν ήδη δημιουργηθεί μέχρι τώρα για κάθε κάτοικο του πλανήτη μας. Όλος αυτός ο όγκος των ψηφιακών πληροφοριών αντιστοιχεί σε περίπου ένα τρισεκατομμύριο CD. Η συνεχής τεχνολογική εξέλιξη οδηγεί, μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην απαξίωση και ουσιαστικά στην απώλεια (λόγω αδυναμίας πρόσβασης) ψηφιακών πληροφοριών αξίας περίπου 3 δισ. ευρώ κάθε χρόνο.

Οι μελέτες δείχνουν ότι τα «φορμά» αποθήκευσης, όπως των CD και των DVD, διαρκούν μόνο γύρω στα 20 χρόνια. «Αντίθετα με τα ιερογλυφικά που είναι σκαλισμένα σε κάποιαν πέτρα ή έχουν γραφτεί με μελάνι σε μια περγαμηνή, τα ψηφιακά δεδομένα έχουν ζωή ετών, όχι χιλιετιών», δήλωσε ο καθηγητής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Βιένης, Αντρέας Ράουμπερ, ένας από τους πρωτεργάτες της «χρονοκάψουλας». «Η αποτυχία να λάβουμε επαρκή μέτρα ψηφιακής διατήρησης τώρα, μπορεί να μας κοστίσει δισεκατομμύρια στο μέλλον», πρόσθεσε, επισημαίνοντας ότι η πρωτοβουλία έχει καταστήσει ελεύθερα διαθέσιμο το κατάλληλο online λογισμικό, για να επιτρέψει σε κάθε ενδιαφερόμενο να αποκωδικοποιεί δεδομένα που βρίσκονται σε απαρχαιωμένα ψηφιακά «φορμά».

Χωρίς την ύπαρξη του κατάλληλου λογισμικού, καθώς και συμβατών λειτουργικών συστημάτων, δεν θα είναι δυνατή όχι μόνο η ανάγνωση, αλλά ούτε καν η επίγνωση τού τι υπάρχει αποθηκευμένο σε έναν παλαιό δίσκο. Στόχος είναι η διατήρηση του «DNA» των ψηφιακών δεδομένων, με τη βοήθεια των κατάλληλων «εργαλείων» λογισμικού, ώστε να μη χαθούν οριστικά ιστορικές ψηφιακές «μνήμες» τον επόμενο αιώνα - ή και νωρίτερα.

Από εφημερίδα Σημερινή, 20/5/2010